- sztorcem
- торчко́м
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
sztorcem
Смотреть что такое "sztorcem" в других словарях:
sztorcem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} stercząc, będąc skierowanym ostrzem prostopadle do góry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pale ustawione sztorcem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztorc — m II, D. u; lm M. e, D. ów przestarz. «krawędź, kant czegoś» sztorcem, na sztorc «prostopadle, ostrym końcem do góry» Kosy osadzone sztorcem, na sztorc. ◊ Stawać, stawiać się sztorcem «stanowczo opierać się, zuchwale sprzeciwiać się czemuś» … Słownik języka polskiego
Paweł Kubisz — Infobox Writer name = Paweł Kubisz imagesize = caption = Paweł Kubisz in 1928 pseudonym = birthname = birthdate = Birth date|1907|5|12 birthplace = Końska, Austria Hungary deathdate = death date and age|1968|8|19|1907|5|12 deathplace = Český… … Wikipedia
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
sztorc — Stanąć sztorcem zob. stanąć 7 … Słownik frazeologiczny
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
sterczeć — ndk VIIb, sterczećczę, sterczećczysz, stercz, sterczećczał, sterczećczeli 1. «wystawać ponad jakąś powierzchnię, odstawać od jakiejś płaszczyzny; stać sztorcem» Kosmyki włosów sterczą mu na głowie. Spod śniegu sterczą suche badyle. Sterczące wąsy … Słownik języka polskiego
zjeżyć — dk VIb, zjeżyćżę, zjeżyćżysz, zjeż, zjeżyćżył, zjeżyćżony rzad. zjeżać ndk I, zjeżyćam, zjeżyćasz, zjeżyćają, zjeżyćaj, zjeżyćał, zjeżyćany «podnieść do góry, postawić sztorcem, nastroszyć (zwykle włosy, sierść, pióra)» Ptak zjeżył pióra. Pies… … Słownik języka polskiego
сторцем — (341)<пол. sztorcem сторчма; [MО,VI] … Толковый украинский словарь
